Jak w temacie, mieliście jakieś przygody związane z czymś kompletnie niewyjaśnionym co utkwiło wam w pamięci?

ja pamiętam swoją aż do dzisiaj i jestem pewien, że nie był to sen spałem w łóżeczku, ok 3 w nocy obudziła mnie dziwna melodia a zaraz potem coś mnie użarło, zerwałem się, to się na mnie spojrzało i zwiało pod łóżeczko po czym wyjżało, popatrzyło się na mnie i się schowało, a ja zwiałem do drugiego pokoju gdzie jeden jedyny kot spał pod kocem...

nawet pamiętam jak uciekając z pokoju panikowałem żeby to mnie nie złapało

Pierwsza rzecz jakiej się bałem (pierwsza, którą pamiętam )
https://www.youtube.com/watch?v=hzIix9yFEGQ

Kiedyś będąc małym chłopcem, poczytałem trochę o duchach (to może być powód) w jakiejś "encyklopedii". Poszedłem spać. Spadła mi w nocy poduszka, obudziłem się więc i zobaczyłem tatę robiącego coś przy biurku. Wtedy tego nie zauważyłem, ale teraz gdy sobie to przypominam to wydawał się dziwnie niebieskawo-przezroczysty. Powiedziałem żeby mi podał, ale on tylko spojrzał na mnie bezradnie i sam wziąłem i zasnąłem. Gdy następnego dnia o to pytałem, powiedział że nic u mnie nie robił. Gdy poszedłem znowu spać, mama weszła do pokoju. Tym razem widziałem od razu, że wydaje się dziwnie niebieskawo-przezroczysta. Obróciłem się, przykryłem kołdrą i jakoś zasnąłem, czując obecność nad sobą.

Pan kibelkowy z "I kto to mówi", jakieś tam potowry w szafach też były, teraz są tam boxy.

Nie miaem żadnych otworów ani nic strasznego, al ja iałem ze 3 lata, pamiętam dokłądnie, że miałem dwóch jakby zmyślonych przyjaciół? Nazywali się Prawy i Lewa xDDD.

Do dziś mam wspomnienie, że siedze na kibelku i sobie z nimi rozmawiam xD Do dzisiaj mi np. zostało to, że chętniej przeżuwam prawą częścią jamy ustnej, bo Prawy był miły i dobry, a z Lewej była trochę taka menda .

Nie mam pojęcia skąd mi się oni wzięli ani po co. normalnie amiętam kolegów z podwórka, więc nie ejst ta, że ciepriałem z powodu samotności czy cóś... Tak o po prostu.


A z innych zadziwiających rzeczy, to nigdy nie bałem się Buki... jakoś anwet nie pamiętam jej dobrze z muminków, ale nie roumiem tego całego strachu przed nią.

https://www.youtube.com/watch?v=SZjKDJCKc1s TYCH KUR*** BOJĘ SIĘ DO DZIŚ! :O Ta muzyka.

Osoby niezrównoważone umysłowo tworzyły tą "bajkę" 
https://www.youtube.com/watch?v=QeRodAoZLGk

Edit. Ale dlaczego akurat różowy? Niee :v

Ale bardzo proszę o nie używanie przekleństw. 

japonia. Usunałem, ale za parę dni w odpowiednim temacie postaram sie Ci to udowodnić. Tzn. kontrowersyjną tezę, którą wyprowadziłem.

WTF? Proszę, usuń to z łąski swojej, bo ani to zabawne, ani prawdziwe.

Jak Muminki są skandynawskie

W dzieciństwie bałem się czarownic. Od czasu do czasu śnił mi się koszmar, gdy zza zasłony wychodziła czarownica, często wtedy gasło światło, a ja jak to w tego typu sytuacjach nie mogłem biec, ani krzyczeć. Owa czarownica mówiła "jesteś mój". Z czasem wymyśliłem metodę, żeby zamykać oczy, później w czasach DB postanowiłem, że jeśli spotkam czarownicę, to będę mógł użyć przeciwko niej kamehame ha. Ale niestety we śnie zapomniałem o tym, a więcej się taki już nie powtórzył. Ostatni sen z czarownicą jaki pamiętam wyglądał mniej więcej tak. Patrzyłem wieczorem/nocą przez okno i zobaczyłem postać w czarnym stroju w kapturze, szła powoli po chodniku. Nagle moje okno się samo otworzyło a postać zaczęła lecieć w moim kierunku, zamiast wówczas użyć "kame hame ha", to po prostu odwróciłem wzrok w bok.

Kojarzę, że kuzynki kiedyś straszyły mnie Maską (tym zielonym), a także nie miałem ochoty oglądać mordy wroga Conana w zapowiedzi filmu, która była puszczana na TVN. To by było na tyle w kwestii potworów z dzieciństwa, ale że temat podchodzi trochę pod zjawiska paranormalne, to też powiem co nieco.

Z góry zaznaczam, że jestem abstynentem i narkotyków też nie biorę, więc sytuacja, którą poniżej opiszę nie ma nic wspólnego z tzw. "hajem". Gdy byłem na wycieczce klasowej w 2-giej klasie liceum zobaczyłem w nocy ducha małego chłopca. Postać po chwili zaczęła się obniżać i stawać coraz mniej wyraźna. Mógłbym zrzucić, że to był sen, są jednak 2 ale:
1. Na wyjazdach zawsze mam problemy, by zasnąć w nowym miejscu, przez co potem w trakcie dnia jestem śpiący
2. Napisałem rano mamie smsa i dowiedziałem się od niej, że właśnie w tym dniu w mojej miejscowości pogrzeb miał mały chłopiec. Chyba później zdjęcie widziałem i był podobny do tego z wycieczki.

Btw. ktoś również bał się kiedyś tego pokracznego białego dzieciaka z Klątwy? :/

@Gaskal - ale Japonczycy to zekranizowali (przynajmniej kinówkę, choć przy serii TV podobno pomagali/też robili), tak samo jak "Pszczółkę Maję".

Może były różne ekranizacje, ale to co oglądaliśmy za dzieciństwa było ekranizacją Polską z Łódzkiego studia (na podstawie szwedzkiej książki).

https://pl.wikipedia.org/wiki/Muminki_(s...animowany)
Jesteś pewny?

Tak. Nasz polski odpowiednik nazywał się Opowiadania Muminków, a nie Muminki. 
Tutaj info, o którym mówiłem - https://pl.wikipedia.org/wiki/Opowiadania_Mumink%C3%B3w