Prawda, mógłby Sapkowski opisać lepiej Nilfgaard, zrobić jakąś historię z nim związaną.

Dobra. Sezon burz dawno wydany.

Może i to nie jest poziom wcześniejszych części, ale mimo wszystko klimat odczułem i myśle, że warto było

A co wy myślicie?

Można poczytać, ale ciągnęło się za mną poczucie straconego czasu.

Ja podpisuję się pod wszystkimi pozytywami.

Cieszę się też, że gra nie została popsuta i święci sukcesy na całym świecie. ??al natomiast ściska mi 4 litery, kiedy oglądam Grę o Tron. Jest niezła, ale gdyby zrealizować w ten sposób serial o Wied??minie to by pozamiatał.

Mam takie małe zastrzerzenie do gry. Kiedy czytałem opis miecza Sihil, nie miałem wątpliwości, że wygląda jak katana. W grze jest to prosty miecz obusieczny. Właściwie opis nie wyklucza żadnej z tych opcji ale technologia wykonania była bardzo sugestywna.

A Wy jak sobie wyobraziliscie mieczyk?

Z drugiej strony to może i dobrze, nie będzie kolejnym bohaterem gry z kataną na plecach albo Bladem.

Saga Wied??mina jest rewelacyjna. Chciałbym żeby Sapkowski napisał książkę o odbudowie Kaer Morhen
( grą o tym wątku od CDP też bym nie pogardził)

Kwestia gustu. Moja opinia jest taka; Saga Wied??mińska jest w porządku. Wydaje się świetna, jeśli wcześniej czytało się mało, albo wcale. Po przeczytaniu większej ilości książek Sapkowski znalazł się wśród tych średnio-dobrych, z topki wypadł nie pamiętam nawet kiedy.

Do tego p. Andrzej nie jest, mówiąc łagodnie, najsympatyczniejszą osobą.

Spoiler

Przypomniało mi się, jak byłem w Opolu i miałem przyjemność poznać Jacka Komudę (tego od Samozwańca) i porozmawiać z nim przy piwku. Opowiadał, jak razem z Sapkowskim byli we Francji w którymś ze zamków na jakimś zlocie czy czymś podobnym, nie pamiętam dokładnie. W każdym razie osób było tyle, że krzesła były rozstawione na 1 piętrze aż do schodów. Jako, że się spó??nili, to siedzieli z tyłu, a byli dość podchmieleni. Imprezę trzeba było na chwilę przerwać, bo Sapkowski za bardzo przechylił krzesło, które się złamało i spadł ze schodów. Podobno nie??le miał rozwaloną głowę. :rotfl:

Cytat:Kwestia gustu. Moja opinia jest taka; Saga Wied??mińska jest w porządku. Wydaje się świetna, jeśli wcześniej czytało się mało, albo wcale. Po przeczytaniu większej ilości książek Sapkowski znalazł się wśród tych średnio-dobrych, z topki wypadł nie pamiętam nawet kiedy.

Zależy jak leży Ja co prawda biblioteki nie przeczytałem ale i tak było tego całkiem sporo a mimo to saga dalej jest u mnie w ścisłej topce

Cytat:Do tego p. Andrzej nie jest, mówiąc łagodnie, najsympatyczniejszą osobą.

No i nie musi być sympatyczny! Ja jak większość czytam jego książki a nie umawiam się z nim na randki

Kwestia gustu. Moja opinia jest taka; Saga Wied??mińska jest w porządku. Wydaje się świetna, jeśli wcześniej czytało się mało, albo wcale. Po przeczytaniu większej ilości książek Sapkowski znalazł się wśród tych średnio-dobrych, z topki wypadł nie pamiętam nawet kiedy.

??e o gustach się nie dyskutuje, to wiadomo. Ale reszta wypowiedzi... chciałbym zobaczyć Twoje top 10. Może przez całe życie czytałem co najwyżej średnio dobre książki, a gdzieś tam są perełki, do których Wied??min się nie umywa

Mam sentyment do sagi wied??mińskiej, aczkolwiek wybitna to ona nie jest. Najbardziej podobały mi się opowiadania, a najmniej Pani Jeziora (to takie 6/10 już niestety :/). Sezon Burzy to już w ogóle cienki był i mało wied??minowy. Zamiast na siłę robić z tego powieści AS mógł zrobić z tego zbiór kilku opowiadań, bo wątki zawarte w tej książce i tak były dość lu??no ze sobą powiązane. Z polskiej fantastyki wolę Roberta M Wegnera i jego opowieści z Meekhańskiego pogranicza. Jedna z ciekawszych serii, jakie czytałem. A czytam dość sporo (na regale mam ~130 książek samej fantastyki, a drugie tyle przeczytałem na czytniku).

Sapkowski to najlepszy polski pisarz.

Stwierdzenie "o gustach się nie dyskutuje" jest, nie oszukujmy się, najczęściej zwyczajną ucieczką od dyskusji - upodobania bardzo wielu ludziom mieszają się i mylą z jakością, dlatego najlepiej wspierać krytykę jak największą ilością konkretów. Naliczyłem na półce 250 książek fantastycznych i twór Sapkowskiego dalej uważam za co najmniej bardzo dobry - charakterystyczny styl, bazujący na najróżniejszych odniesieniach i bogaty humor, żywy świat oraz kunsztowne opisy walk.

Znacznie bardziej jednak fascynuje mnie teraz gra, która (przynajmniej w wersji na PC, konsole mają podobno parę wyjątkowo męczących problemów) jest po prostu arcydziełem. I nie chodzi tu bynajmniej o brak wad, a o ich kompletne zatonięcie w zaletach.