Tak naprawdę nigdy wcześniej o tym nie myślałem, ale zastanawiałem się ostatnio nad taką możliwością. Jedyną realną opcją jest tu nieprzepadająca za Polakami Anglia, przez wzgląd na język (z niemieckim u mnie krucho). Pojawił się pomysł skończenia studiów tutaj i przeniesienia się za jakiś czas (niekoniecznie do Londynu - gdzieś). Czynnik ekonomiczny, to tylko jedna kwestia. Chodzi mi ogólnie o atmosferę tutaj - wątpię, żeby mi to przeszło. Jest inny związany z nią ważny czynnik, o którym nie wspomnę. Jestem po przeprowadzce, niebawem (no jeszcze 2 lata) przenoszę się bliżej uniwersytetu, a póki co zawodzę się na większości społeczeństwa. Jeśli chodzi o tamtejsze, to inne jest przynajmniej z tego, co słyszałem. Minusy wyglądają tak, że nikogo tam nie znam, język oceniłbym raczej na +4, to daleko od domu i raczej nie znajdę pracy w zawodzie (wybieram się na medycynę w najlepszym razie, lub studia związane z biotechnologią/genetyką/dietetyką).

Myśleliście o czymś takim? Ktoś emigrował? Dostrzegacie jakieś plusy/minusy? Tak ogólnie proszę o wypowiedzi. Nie wiem, dlaczego akurat tutaj.

Polecam wybrać inne kraje. Anglia się powoli coraz bardziej "zapycha". Za rok, dwa lata, możesz stracić przyjeżdżając tu. Rozm,awiam prawie dzień w dzień ze znajomymi z różnych części Anglii i generalnie sprawa wygląda wszędzie podobnie (choć w Liverpoolu jest jeszcze ciągle całkiem dużo miejsc pracy, w Belfasie z kolei jest mniej, w Londynie jest średnio na jeża Emigracja rzecz jasna jak najbardziej. W Polsce lepiej już BYŁO. Teraz będzie gorzej. Im szybciej wyjedziesz, tym lepiej.
Polecam Holandię, Niemcy (choć tu nie mam nawet imitacji wiedzy).

Skandynawia? Obecnie chyba najbardziej Norwegia. Nie wiem jak dziś, ale jeszcze pare lat temu lekarz podejmujący pracę w Szwecji dostawał poza pensją opłacony kurs języka i jakieś tam dodatki, bo to i tak taniej wychodzi jak szkolić własnego medyka od podstaw.

Jeśli chodzi o względy zarobkowe, to kierunek Szkocja wydaje mi się na chwilę obecną najbardziej prawidłowy. Ja sam wypieprzyłem do Londynu, żyje się pięknie, nigdzie nie wracam.
A niechęć do Polaków, to jak w Polsce niechęć do Rosjan. Niby nikt nie lubi, ale jak takiego poznasz to wiesz, że spoko człowiek. Poznałem tu dużo sympatycznych, inteligentnych i miłych ludzi i chyba już nie mam powodów żeby wracać, moi znajomi albo tu przyjechali, albo i tak byli na krótszy czas. Rodzina też żyje w Anglii. Polandia fajna, ale nie jak chcesz ułożyć sobie w miarę bezproblemowe życie.

Jesteśmy inteligentni, młodzi i piękni, ogarnijmy sobie życie w jakimś miejscu które na nas zasługuje.

Wybieram się w czerwcu do UK. Czemu? Za dużo rzeczy mnie w tym kraju wkurza. Chory polityka, chora ekonomia, głupie przepisy i mentalność ludzi nie ta. Wydaje mi się, że to kwestia niedawnego komunizmu, który poprzewracał ludziom w głowach i zbyt szybko się to nie poprawi. O ile ogólnie Słowian lubię, to postkomunistyczny sposób myślenia w niektórych kwestiach nie daje mi tu żyć. Jeśli chodzi o to, czemu UK to dlatego, że zaraz po Słowianach najbardziej lubię celtów, a potem są germianie. Więc UK jak najbardziej. Do Skandynawii bym nie pojechał, bo ten klimat... brrr

Ja tam z Polski się nie mam zamiaru ruszać. Słabo u mnie z językiem, nie mam ochoty wyjeżdżać, a zachód prędzej czy pó??niej rypnie z takim zadłużaniem się

Spoiler

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=ATkJkP2m6z0[/youtube]
oryginalnej wersji niema

Minusem emigracji jest wyalienowanie, ale to jest cena jaką trzeba zapłacić. Ja zamierzam wyjechać, bo za 30 lat będzie tu umieralnia. Nie polecam zapuszczać tu korzeni. Mój brat został wydelegowany przez niemiecką firmę do siedziby w Baden-W??rttemberg i zamierzam do niego dołączyć.

Spoiler

Letnie wypady do Europa Parku. To jest to. Dla takich chwil warto zostać Niemcem.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=mksxF2-PgvM[/youtube]

Jestem w niemczech, uczę się niemieckiego i spróbuję tutaj jakoś żyć, póki będzie się dało. Kursy języka za darmo możesz dostać, kursy zawodowe także.

W moim rodzinnym mieście oferty pracy dotyczą głównie budowlańców i kierowców. Nic dla studenta informatyki. Najbliżej mam do stolicy 120km, ale tam również ciężko się przebić skoro na jedno stanowisko jako testera, lub junior programisty aplikuje ponad 100 osób i te osoby które mają jakiekolwiek doświadczenie są z miejsca przyjmowane. Znajomy który ma również firmę IT w Polsce mówi, że firmy tracą masę kasy na ogłoszenia w których szukają wykwalifikowanych pracowników, zamiast wyszkolić młodych po studiach lub w trakcie oferując choćby okres próbny. Załamała mnie mentalność polskich pracodawców, którzy najlepiej, by wyszli gdyby chińczyków zatrudnili do pracy.

23 maj, wylot do Londynu zaplanowany mam. Już drugi raz jadę do tego samego miejsca, robota dobra, dobrze płatna, ludzie zajebiści, kasa duża, dosyć lekko. Planuje robić takie wyjazdy na każdych wakacjach przez studia. Pó??niej dopiero będę myślał czy tu mieszkać czy w UK.

Olej Studia i zostan tam na stale, moja rada. Bedziesz do przody o 3 lata.

A o Australli jakieś opinie ? Sydney / Melbourn itp ?

Rozważałem wyjazd po odsiedzeniu swojego w uk. Raz, że ciężko o wizę, dwa, sam przelot to kupa kasy. Minus jest taki, że wszystko tam chce cię zabić. Plus, że podobno żyje się całkiem nie??le i klimat całkiem przyjemny.

Tak więc, gdybyście mieli zrobić ranking tak od ok. 2020r, jak by to mniej więcej wyglądało?

Może jestem optymistyczny, bo piękne słońce za oknem, ale od marudzenia jak to u nas ??le mi się w kiszkach przewraca (nie mówię, że jest ok, ale każdy wie, że nie jest ok i ględzenie o tym na każdym kroku niewiele zmienia...)

Emigrować w sumie nie chciałbym na pierwszym miejscu ze względów zarobkowych. Zwyczajnie chce poplątać się po świecie i pomieszkać w różnych jego częściach jakiś czas. Na pierwszym miejscu jest Australia, Nowa Zelandia (chciałbym gdzieś na studiach nawet tam pojechać w ramach programów), potem Skandynawia, Szwajcaria, może Indie a nawet Japonia. Wychodzę z założenia, że nie można przeżyć życia będąc cały czas w jednym miejscu, bo nasza planeta jest zbyt piękna i różnorodna, żeby kisić się w jednej i tej samej 'klatce' - kulturze, otoczeniu, zwał jak chciał.