Z dzisiejszym dniem nadrobiłem zaległości w anime - ostatnio skończyłem na pokonaniu Kinga. Animacja trzyma wysoki poziom, jednak finisher na Orochim pokazuje ponownie, że przedobrzenie z efektami zabija totalnie klimat. Finisher Luffiego rozwlekli na 2 albo 3 odcinki (przestawiając kolejność mangi) + pominęli ważne moim zdaniem kadry, co wyszło tragicznie. Przedstawienie Momo jako szoguna też nijakie, marny foreshadow przez cały odcinek, kiedy już od 3/4 odc. jego wygląd jest w openingu. G5 ekranizacja jakoś nie powaliła, chyba przez zbyt jaskrawe kolory, który zaskoczyły na właściwy tor w ostatniej minucie odcinka. Ekranizacja G5 jeszcze bardziej uwypukla irracjonalność tej mocy. 

Za tydzień podumowanie arcu/walki Luffiego. Chyba tylko po to, żeby przypomnieć, o ile za długi był, ile tam było zapychaczy, offpaneli i ass-pulli. 

Wano arc:
-animacja 7.5/10
-walki 4/10
-fabuła 5/10 

Zmarnowany potencjał, 149 chapterów, 4 lata, więcej pytań niż odpowiedzi, więcej zawodów niż wzniesień.

W najnowszym odcinku pokazali walkę Zielonego admirała z niedobitkami załogi Kaidou. Pokazali to tak, że piraci bestii byli już właściwie jedną nogą w grobie przed walką. Po mandze miałem jednak jakoś takie wrażenie, że to większy wyczyn był z dobiciem ich wszystkich, a wyszło tak jako meh.

Chyba wszyscy zgodzimy się - a jeśli nie, to współczuję Ci - że dostaliśmy najlepiej zrealizowaną scenę w historii One Piece. Destrukcja Lulucii: muzyka 10/10, kreska i animacja 10/10, klimat 11/10. Nie sądziłem że zobaczę w tej bajce coś tak wspaniałego.

Wow co tu sie wydarzyło. Tak pięknego odcinka One Piece jeszcze nie było. Nawet zwykla scena plywania statkiem była zrobiona bardzo dobrze. Wyglądało to jakby robiło je inne studio. Ta scena z motylem niesamowta. No i w końcu to co najbardziej narzekałem w OP czyli muzyka. Dobrana idealnie i zajebiste kawałki. Jeśli OP by bylo na taim poziomie to nie widzę powodu remaku. Ciekawe czy całe Egghead będzie tak wyglądać. Jeśli ta to czeka nas niesamowita uczta.

Siemka,

Co do odcinka 1089, potwierdzam... odcinek 10/10. 
Nie pamiętam kiedy tak dobrze bawiłem się oglądając One Piece. Ta animacja, brak przeciągania, tylko po prostu dobre sceny z współpracy na statku i relacji załogi. 
CUD MIÓD.
Już człowiek nabrał nadziei na to, że dzięki Netflixowemu OP i ogólnoświatowym boom na punkcie naszego ukochanego shonena będziemy mogli oglądać go w takim stanie co tydzień. Aczkolwiek odcinek 1090 zweryfikował moje nadzieje. (Myślałem, że to dało zastrzyk hajsu dla studia animacji czy coś ale to chyba tylko na zachętę w ramach wejścia OP na Netflixa od tego właśnie odcinka).

1090 jak dla mnie był już przeciętnym odcinkiem i trochę się zawiodłem bo na każdym kroku porównywałem go do wcześniejszego ;/

Czekam nadal ze szczyptą nadziei, że powtórzą ten majstersztyk z 1089 odcinka

One piece odcinek 1122 - 10/10
 W odcinku 1122 One Piece widzowie obserwują, jak Koby staje się prawdziwym bohaterem, stawiając czoła swoim lękom i poczuciu bezradności wobec potężnego wroga. Jego zmagania z własnymi lękami i poczuciem bezradności w obliczu potężnego wroga są niezwykle autentyczne i pokazują, jak daleko zaszedł od czasu swojego debiutu w serii. Widzowie mogą obserwować ewolucję Koby'ego od nieśmiałego chłopca do osoby gotowej na heroiczną konfrontację, co stanowi piękne świadectwo siły charakteru i determinacji.
 Ten odcinek również subtelnie podkreśla rolę Garpa jako mentora, którego nauki i wsparcie były kluczowe w rozwoju Koby'ego. Relacja mistrz-uczeń jest ukazana w sposób pełen szacunku i głębi, co dodaje emocjonalnego ciężaru do działań Koby'ego. Jednocześnie pozostaje pytanie o los samego Garpa, co wzmacnia napięcie i ciekawość widzów na przyszłe wydarzenia.

Animacja i narracja są na wysokim poziomie, oddając intensywność starcia. Ten odcinek jest dowodem na to, jak One Piece potrafi łączyć epickie bitwy z głęboko osobistymi historiami postaci, co czyni tę serię wyjątkową. To moment triumfu dla Koby'ego, ale również odcinek, który pozostawia widzów z pytaniami i oczekiwaniem na więcej.

Odcinek 1122 to naprawdę mistrzostwo! Koby zyskuje niesamowitą głębię, a jego rozwój to coś, co trzyma w napięciu. Relacja z Garpem tylko podkręca emocje. Bitwa wygląda świetnie, a sama narracja świetnie łączy osobiste historie z akcją. Czekam na kolejne odcinki!